15 juni 2010
Mode
“k Weet niet altijd waar ik sta
Of hoe ik moet beginnen
Feit is dat ik voor tiptop ga
Al moet ik lang verzinnen
Wordt het groen vandaag of wit
Zeker niet dat sombere zwart
Want als ik ergens dan mee zit
Maakt me dat juist meer verward
Bruin dat gaat toch snel vervelen
Geel of paars staat me niet goed
Blauw kan zich heel goed verdelen
Roze geeft een mooie gloed
Of een mix van felle kleuren
Dan ben ik heerlijk origineel
Wat kan mij dan nog gebeuren
Al zie je dat toch best wel veel
Grijs zul je mij niet zien dragen
Dat is zo zwijgend saai en grauw
Oranje durf ik wel te wagen
Nu dan wel met rood wit blauw
’t Moet wel bij m’n schoenen passen
Anders loop ik echt voor paal
Zeker met die Prada tassen
Design betaal je - heel normaal”
Ach hoe zwaar is toch het leven
Van een doorsnee Gooische vrouw
Elders zou men alles geven
Voor een stukje rijk van jou
8 juni 2010
Vaarwel
Dit is geƫindigd zoals het begon
Met een simpel en open gedicht
Ik wou dat hij het nog lezen kon
't Is speciaal aan hem gericht
Vele verhalen over en weer
Vonden elkaar via Internet
Bijzonder, leerzaam en elke keer
Werd email in vriendschap omgezet
Zijn bijnaam daar was Grote Boer
Vanwege z’n kracht en leven
Hij vond dat eigenlijk best wel stoer
Ik kon hem geen ongelijk geven
Met humor en ook wel eigenwijs
Kritisch en vol genegenheid
Heeft hij wachtend op z’n laatste reis
Zich berustend hier op voorbereid
Hoe kun je een omhelzing geven
Als je niet binnen handbereik bent
Maar alles wel is opgeschreven
En daarom veel van iemand kent
Wat moet je tegen iemand zeggen
Die je nog nooit hebt ontmoet
Hoe is een afscheid uit te leggen
Als je alles via email doet?
Zijn tijd kwam helaas toch nog best erg snel
Zoals hij het zelf had verwacht
Ik zeg u bedankt en dan nu toch : vaarwel
Dag Bigie Buru, rust vredig en zacht
Ter nagedachtenis aan Johann Wolfram uit Suriname, veel te vroeg overleden op 75-jarige leeftijd, 2 juni 2010.
Abonneren op:
Posts (Atom)